Ο Ωρίωνας, παραμένοντας πιστός στις αρχές του και πιστεύοντας ακράδαντα στην αξία της απόκτησης περιβαλλοντικής γνώσης, αποδεικνύει έμπρακτα το ενδιαφέρον του, συμμετέχοντας σε κάθε ανάλογη προσπάθεια. Με χαρά ανταποκριθήκαμε στην πρόσκληση της Δ' ΚΟΣΕ για να συμμετάσχουμε στην ημερίδα που διοργάνωσε στις 4/3/2007. Το παρακάτω κείμενο ήταν η "ανταπόκριση" του μέλους μας Κ.Θεοδωρόπουλου που παρακολούθησε τις εργασίες της ημερίδας:

Την Κυριακή 4/3/2007 πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση της Δ΄ ΚΟΣΕ στο ξενοδοχείο Εσπέρια με θέμα "ΟΨΕΙΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ & ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΓΡΙΑΣ ΖΩΗΣ"

Ο σκοπός της εκδήλωσης ήταν να παρουσιαστούν οι πολύ σημαντικές μελέτες που εκπονήθηκαν από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με την υποστήριξη και χρηματοδότηση της Δ ΚΟΣΕ. Στην εκδήλωση παρέστησαν πέραν των εκπρόσωπων των ΚΟ και του κυνηγετικού τύπου, ο Διευθυντής Θήρας κ Ντούρος, ο βουλευτής του Συνασπισμού κ Τόλιος, και εκπρόσωποι οικολογικών οργανώσεων με ποιο γνωστή την κα Γανωτή.

Την εκδήλωση χαιρέτησε ο βουλευτής του συνασπισμού κ Τόλιος ο οποίος αναφέρθηκε στην οικολογική διάσταση του κυνηγίου και το σημαντικό έργο των ΚΟ και την συμβολή τους την προστασία του περιβάλλοντος και έφερε ως παραδείγματα τη σύσταση της θηροφυλακής, την παρέμβαση στην Σαντορίνη για την παράνομη σύλληψη πουλιών, τον εμπλουτισμό της Πελοποννήσου με αγριόχοιρους, και άλλα έργα βελτίωσης των βιοτόπων.

Επίσης σύντομους χαιρετισμοί πραγματοποιήθηκαν από τον πρόεδρο της Δ ΚΟΣΕ κ Σταθόπουλο και από τον πρόεδρο της ΚΣΕ κ Παπαδόδημα. Κεντρική συνισταμένη και των δύο ομιλητών ήταν ότι μπαίνουμε πλέον σε μια νέα εποχή όπου πρέπει να φροντίσουμε για την αειφόρα διαχείριση του θηραματικού πληθυσμού βασιζόμενοι αποκλειστικά σε επιστημονικές μελέτες.

Ποιο συγκεκριμένα το πρόγραμμα είχε ως εξής:

• Τριανταφυλλίδης Αλέξανδρος, Λέκτορας, Τμήμα Βιολογίας, Α.Π.Θ.
  Γενετική ταυτοποίηση της ορεινής (Alectoris graeca) και νησιωτικής (Alectoris chucar) πέρδικας του ελλαδικού χώρου
• Τριανταφυλλίδης Κωνσταντίνος, Καθηγητής, Τμήμα Βιολογίας, Α.Π.Θ.
  Διαχείριση πληθυσμών της ορεινής και νησιωτικής πέρδικας στην Ελλάδα
• Βλάχος Χρήστος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Δασολογίας & Φυσικού Περιβάλλοντος, Α.Π.Θ.
  Η επίδραση της αρπακτικότητας της αλεπούς (Vulpes vulpes) στα θηραματικά είδη
• Μπακαλούδης Δημήτρης, Καθηγητής Εφαρμογών, Τμήμα Δασοπονίας & Φυσικού Περιβάλλοντος, Α.Τ.Ε.Ι. Καβάλας
  Η ποικιλότητα της λείας του πετροκούναβου (Martes foina) στα Μεσογειακά Οικοσυστήματα
• Βλάχος Χρήστος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Δασολογίας & Φυσικού Περιβάλλοντος, Α.Π.Θ.
  Η συμβολή της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας στην προστασία των σπάνιων ειδών. Η περίπτωση του κιρκινεζιού (Falco naumanni) στη Θεσσαλία
• Αλεξανδρή Πανωραία, Υποψήφια διδάκτορας, Τμήμα Βιολογίας, Α.Π.Θ.
  Προκαταρκτικά αποτελέσματα γενετικής ταυτοποίησης του αγριόχοιρου του ελλαδικού χώρου

Ακολουθεί μια σύντομη περίληψη των όσων αναφέρθηκαν στις παραπάνω παρουσιάσεις.

Γενετική ταυτοποίηση της ορεινής (Alectoris graeca) και νησιωτικής (Alectoris chucar) πέρδικας του ελλαδικού χώρου

Η μελέτη της γενετικής ταυτοποίησης της ελληνικής πέρδικας χρηματοδοτήθηκε από την Δ ΚΟΣΕ και εκπονήθηκε από το τμήμα βιολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στην έρευνα αυτή αναλύθηκαν 342 άτομα από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, κυρίως όμως από τις γεωγραφικές περιοχές που ανήκουν στην Δ ΚΟΣΕ δηλ Στερεά Ελλάδα και Νησιά του Αιγαίου. Τα κυριότερα συμπεράσματα της έρευνας ήταν:

• Στο σύνολο της δειγματοληψίας το 55,78% ανήκει στο είδος graeca, 32,28 στο είδος chukar και το υπόλοιπο 11,93 % είναι υβρίδια.
• Στο σύνολο των προερχόμενων από την ηπειρωτική Ελλάδα δειγμάτων το 78,21% ανήκει στο είδος graeca το 7,92% στο είδος chukar και το υπόλοιπο 13,86 % είναι υβρίδια
• Διαπιστώθηκε η ύπαρξη μόνο ορεινής πέρδικας στην Αιτωλακαρνανία, την Αχαία ,την Δράμα, την Ευρυτανία, τα Ιωαννινα, τη Λακωνία, τη Λευκάδα, τη Μαγνησία και τα Τρίκαλα.
• Διαπιστώθηκε ύπαρξη μόνο νησιώτικης πέρδικας στα νησιά Αίγινα, Αμοργό, Άνδρο, Δήλο, Θήρα, Μακρόνησο, Νάξο, Σαλαμίνα, Σάμο, Σαλαμίνα, Σάμο, Σίφνο,Σκύρο, και Τήνο, αλλά και την Κύπρο.
• Διαπιστώθηκε η ύπαρξη τόσο νησιώτικης όσο και ορεινής πέρδικας στην Αττική, Βοιωτία, Εύβοια, Φθιώτιδα, Φωκίδα και την Χίο. Στην Χίο που αποτελεί φυσικό χώρο την νησιώτικης βρέθηκε ένα άτομο ορεινής..!!
• Διαπιστώθηκε η ύπαρξη υβριδίων στη Εύβοια, τα Κύθηρα, τη Βοιωτία, τη Φθιώτιδα, τη Φωκίδα, τη Χίο, την Καρδίτσα, την Μαγνησία, τη Μήλο, την Πάρο, και τον Πόρο. Στα Κύθηρα βρέθηκαν μόνο υβρίδια.
• Στη Θράκη βρέθηκε αποκλειστηκά το υποείδος chukar kleini που είναι το είδος που ενδημεί στην περιοχή. Το ενδιαφέρον είναι ότι δεν βρέθηκαν υβρίδια στην περιοχή αν και υπάρχουν σε κοντινή απόσταση πληθυσμοί ορεινής πέρδικας.

Μετά από αυτά τα αποτελέσματα που αποδεικνύεται ο υβριδισμός ορεινής και νησιώτικης πέρδικας θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για το καθεστώς των απελευθερώσεων ώστε να εξασφαλισθεί ότι δεν θα συνεχισθεί και επεκταθεί ο υβριδισμός. Πέραν την απαγόρευσης απελευθέρωσης νησιώτικής σε περιοχές που ζεί η ορεινή θα πρέπει να γίνεται πλέον γενετική ταυτοποίηση των γεννητόρων των εκτροφείων ώστε να εξασφαλίζεται η καθαρότητα των υπό απελευθέρωση πληθυσμών νησιώτικης στις περιοχές της φυσικής της επικράτειας.

Η επίδραση της αρπακτικότητας της αλεπούς (Vulpes vulpes) και του πετροκούναβου στα θηραματικά είδη

Οι τροφικές συνήθειες της αλεπούς εκτιμήθηκαν στην Κεντρική Ελλάδα και συγκεκριμένα στον νομό Φθιώτιδας με σκοπό να διερευνηθεί η επίδραση της αρπακτικότητας της στην άγρια πανίδα.

Κατά την διάρκεια του ερευνητικού προγράμματος (2003-2006) συγκεντρώθηκαν και αναλύθηκαν 219 στομάχια από την περιοχή έρευνας. Κατά την εργαστηριακή ανάλυση των δειγμάτων προσδιορίστηκαν 10 τροφικές ομάδες. Τα είδη της τροφής της ταξινομήθηκαν ανάλογα με την προέλευση τους σε θηλαστικά, πτηνά, ερπετά, αμφίβια, ιχθείς, αρθρόποδα, μαλάκια, φυτά, μύκητες και διάφορα. Συνολικά αναγνωρίστηκαν 1336 άτομα λείας τα οποία ανήκουν σε 35 διαφορετικά είδη και 14 οικογένειες και τάξεις.

Η αλεπού είναι ένας ευρυφάγος περιστασιακός άρπαγας με μεγάλη ποικιλία ειδών στο διαιτολόγιο τα οποία είναι διαθέσιμα εποχιακά. Η υψηλή συμμετοχή του λαγού στο διαιτολόγιο της με βάση τη σχετική συχνότητα εμφάνισης 31,05% στο σύνολο των αναλυθέντων στομαχιών αποτελεί τη μεγαλύτερη τιμή στην πρόσφατη Ευρωπαϊκή βιβλιογραφία. Δευτερο σε συχνότητα εμφάνισης είδος είναι τα πουλιά με 18,72% και τρίτο ο μαυροποντικός με 14,16%. Αξίζει να αναφερθούν οι εμφανίσεις και μεγάλων θηλαστικών όπως αγριόχοιρος (12,33%), ζαρκάδι (5,48%), Ελάφι (2,28%) όπως και σαρκοφάγων όπως πετροκούναβο (12,33%), νυφίτσα (12,79%) και βρωμοκούναβο (8,16%). Σε υψηλά ποσοστά βέβαια βρέθηκαν τα διαφορά φυτικά είδη με κυριότερο τα γκόρτσα. Είναι αποδεδειγμένη και επιστημονικά η αρνητική επίδραση της αλεπούς στον λαγό και στα πτηνά. Υπάρχει βέβαια και η ωφελιμότητα της με την κατανάλωση των τρωκτικών στα γεωργικά περιβάλλοντα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στην περιοχή που διεξήχθη η έρευνα παρατηρήθηκε αύξηση του πληθυσμού του λαγού λόγω της μείωσης του πληθυσμού της αλεπούς για την αφαίρεση των δειγμάτων. Αρα ο έλεγχος του πληθυσμού της αλεπούς θα πρέπει να είναι ένα μέτρο που θα πρέπει να εφαρμόζεται σε μεγάλη έκταση να είναι διαρκής και να συνδυάζεται με ταυτόχρονη βελτίωση του βιοτόπου.

Η αρπακτικότητα του πετροκούναβου στην άγρια πανίδα εκτιμήθηκε σε διαφορετικούς τύπους βιοτόπων. 106 στομάχια αναλύθηκαν από την ίδια περιοχή της Κεντρικής Ελλάδας. Καταγράφηκαν 689 άτομα λείας και αναγνωρίστηκαν 27 είδη και 12 οικογένειες και τάξεις. Από την ανάλυση προκύπτει ότι είναι ένα ευρυφάγο είδος με εποχιακές διακυμάνσεις στο διαιτολογίο του με τάση προς την φρουτοφαγία. Αξιοσημείωτη χαρακτηρίζεται η καταγραφή αρπακτικότητας στα πτηνά με ποσοστό 15% των στομαχιών και η παρουσία ξυλοφάγων εντόμων στο διαιτολόγιο κατά την διάρκεια του χειμώνα.

Η συμβολή της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας στην προστασία των σπάνιων ειδών.
Η περίπτωση του κιρκινεζιού (Falco naumanni) στη Θεσσαλία

Το κιρκινέζι είναι ένα παγκόσμια απειλούμενο με εξαφάνιση είδος. Είναι μεταναστευτικό είδος που φωλαιοποιεί στην Ελλάδα και σχεδόν αποκλειστικά στην Θεσσαλία. Τις φωλιές του τις φτιάχνει κυρίως μέσα στις παλιές στέγες των σπιτιών αλλά και όπου αλλού βρει την κατάλληλη θέση. Οπότε με την αλλαγή του τρόπου δόμησης και κατασκευής των νέων σπιτιών αντιμετωπίζει πρόβλημα στην εύρεση κατάλληλων χώρων φωλαιοποίησης. Η ΔΚΟΣΕ χρηματοδότησε την έρευνα αλλά και την κατασκευή κατάλληλων ξύλινων κουτιών φωλεών που μέσα από αυτές βγήκαν περίπου 500 νέα κιρκινέζια στην τριετή διάρκεια της έρευνας.

Προκαταρκτικά αποτελέσματα γενετικής ταυτοποίησης του αγριόχοιρου του ελλαδικού χώρου

Είναι μια νέα έρευνα και δεν υπάρχουν στοιχεία ακόμα ανακοινώσιμα. Ο στόχος είναι να εντοπισθούν φαινόμενα μιγαδοποίησης του αγριόχοιρου με τα ήμερα γουρούνια.